Anna R.

Szanowni Państwo, interesuje mnie praca na stanowisku opiekuna. Kierunek, który studiowałam dokładnie obejmował tą profesję, w praktyce tez jak najbardziej miałam okazje się sprawdzić. Zarówno w domu dziecka, DPSie, jak niejednokrotnie indywidualnej współpracy z osoba niepełnosprawną. Na przestrzeni ostatniego roku opiekowałam się moja niedołężną babcią, wobec ktorej pomoc polegała na dużo więcej niż podanie posiłku. Należało przewijać, podawać leki, rehabilitować, pomagając w choćby podciąganiu się, ruszaniu stopami, być na baczność o każdej porze, gdyż mieszkałam przy niej, pokoj obok, podchodzić z jak i zrozumieniem do osoby od dwóch lat leżącej, z demencja starcza, podchodzic z empatia, wkładając całe serce ażeby czas jej umilić, choc demencja jak wiadomo wkradała się w pełny kontakt z rzeczywistością. Nie stało to dla mnie jednak na przeszkodzie. Ważne było ze widzialam uśmiech. Zatem z pełnym zaangażowaniem jako takze terapeuta zajęciowy, czytałam jej książki, puszczalam delikatnie utwory z jej czasu, wojenne, które lubiła, rozmawiałam, zważając na stan umysłu, ale traktując ja tak samo jak każda świadoma, dorosła osobę, bez żadnej formy dyskryminacji, wręcz z szacunkiem do osoby starszej ode mnie, z większym doświadczeniem życiowym, wiedząc jednocześnie ze odpowiedzi będą różne, nietypowe. Pisze w czasie przeszłym jak może Państwo zauważyli, ponieważ w wieku 97 lat babcia odeszła. Zasnęła spokojnie z lekkim uśmiechem na ustach. Poleciała do swego ukochanego męża, dziadka mojego który zmarł na raka, gdy mialam 17 lat, 26 lat wcześniej, którym także się opiekowalam, pomagalam jak mogłam. Jak zmarl przy mnie, babcia powiedziała cicho, leć ptaszku leć, wnet się spotkamy, stad wcześniej ujęłam to słowami „poleciala” do dziadka.
Szczerze kocham ludzi, w każdym wieku. Jestem osoba bardzo tolerancyjna, ufną i godną zaufania. Jedyne co mnie niekiedy mierzi to zakłamanie ludzkie, zapomnienie o bliskich-ponieważ ja uważam, wedle dwóch najważniejszych przykazań miłości, i tu zaznaczę, ze żadna religia nie jest mi obca i podchodzę do każdego z wyznan z szacunkiem, niemniej pamiętając, ze miłość do bliźniego JAK DO SIEBIE SAMEGO jest podstawa. Trudne, ponieważ ego nasze niekiedy bierze górę, zarazem jak wspaniale jest uczucie gdy druga osoba jest pocieszona, zadbana, z twoja pomocą, nie ignorowana, tylko kochana, czy lubiana, uwzględniając jej i wady, i potknięcia, nie tyko zalety. Na tym polega miłość. Nikt nie jest perfekt, a zarazem każdy ma w sobie iskrę, coś wspaniałego, stad chce pomagać, ponieważ ja tą iskrę widzę w każdym człowieku.
Proszę rozważyć zatem moja aplikacje. Mój numer to: ********** - dlaczego ukryte? . Z poważaniem,
Anna Rydel

• Niepaląca/y
• Obecność zwierząt
• Prawo jazdy
• Możliwa praca z zamieszkaniem

• Drobne sprawunki
• Podawanie leków
• Higiena i pielęgnacja
• Przyrządzanie posiłków
• Organizacja czasu wolnego
• Opieka nad osobami niepełnosprawnymi
• Zakupy dla seniorów
• Opieka pielęgniarska
• Terapia zajęciowa
• Rehabilitacja

• Polski / Ojczysty
• Angielski / Ojczysty

• Wyższe
• Akademia Frycza Modrzewskiego
• Kierunek: Nauki o rodzinie/praca socjalna/socjologia

Inspektor ds. rejestru pielęgniarek/położnych Małopolska Izba Pielęgniarek i Położnych w Krakowie